چکیده:
سازنده گرایی مجموعه جدیدی از اصطلاحات را مطرح کرده است. در این رویکرد جدید، یادگیری به ساخت دانش؛ کلاس دانش آموزان به جامعه یادگیرندگان؛ یادگیری مبتنی بر عمل به رویکرد فرایندی یا یادگیری تجربهای تبدیل شده است. علاوه بر این، در این رویکرد حمایت از دانش آموزان با ارائه سرنخها و راهنمایی بهعنوان تکیهگاه سازی یا داربست بندی مشهور شده است. نتایج پژوهش، بیانگر آن است که میزان یادگیری مشارکتی دانش آموزانی که آموزش بر اساس رویکرد ساختن گرایی را دریافت کردهاند بطور معنی داری بالاتر از میزان یادگیری مشارکتی دانش آموزانی است که این آموزش را دریافت نکردهاند. این مطالعه نشان میدهد که آموزش علوم تجربی پایه هفتم براساس رویکرد ساختن گرایی بر افزایش میزان یادگیری مشارکتی دانش آموزان موثر بوده است و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. بر اساس نتایج، میتوان از آموزش با رویکرد ساختن گرایی برای افزایش یادگیری مشارکتی دانش آموزان در دوره اول متوسطه استفاده کرد و این روش با فعال ساختن دانش آموزان در فرایند آموزش میتواند به عنوان یکی از روشهای اصلی جهت افزایش یادگیری مشارکتی به کار رود.