چکیده:
در نیم قرن گذشته افزایش جمعیت و کمبود منابع حوزههاء سبب ایجاد ارزشها و الگوهای کاری گوناگونی در زمینههای بهینهیابی فرآیند به خصوص در سازمانهای پروژه محور شده است. یکی از این الگوها به مبحث بهبود شاخص آرزش در پروژهها مربوط میشود که با عنوانهایی چون تحلیل آرزش» مدیریت ارزش و مهندسی ارزش طی شصت سال گذشته مطرح شده است. بهکارگیری مهندسی ارزش در پروژههای اجرایی با توجه به پیچیدگی کارها به ویژه در طرحهای بزرگ اجرایی» میتواند به آبزاری برای مدیریت و کنترل هزینهها تبدیل شود. مهندسی ارزش میتواند موجب اصلاح و ارتقای کیفیت فرآیندهای جدید در هر مرحله از یک پروژه اجرایی گردد. ارائه و تحلیل وضع موجود مهندسی آرزش در پروژههای ساختمانی مختلف. بررسی مانعهای سرراه بهکارگیری این متدولوژی صورت پذیرفته و راهکارهای اجرایی برای رفع این آسیبها و استفاده درست و نتیجه بخش از مهندسی ارزش پیشنهاد شده است. پژوهش حاضر توسط دو روش مطالعه کتابخانهای و تحقیقات میدانی (مصاحبه) به شناسایی و دستهبندی معیارهای مرتبط با موضوع مهندسی ارزش در طراحی ساختمانها و مرتبط با موضوع پژوهش پرداخته میشود. در ادامه نتایج به دست آمده با متخصصین مورد بررسی» آرزیابی و تحلیل کیفی و کمی قرار گرفته و با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی AHP معیارها اولویت بندی شده است.