چکیده:
ورود فناوری اطلاعات به زندگی بشر تغییرات بسیاری را در سازمانها به وجود آورده است و علاوه بر تغییر سازمانی به عنوان یکی از مهمترین بخشهای سازمان» نیز تحت تاثیر این تغییرات از این تغییرات مصون نبوده است و ماهیت کارکردهای آن از حالت سنتی به الکترونیکی تغییر یافته است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر فناوری اطلاعات بر ظرفیت تغییر سازمانی در شهرداری منطقه ۵ تهران میباشد. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی, به لحاظ گردآوری دادهها پیمایشی و از نظر اجرا یک تحقیق توصیفی است. جامعه آماری شامل ۴۰۰ نفر از مدیران و معاونین و کارشناسان شاغل در شهرداری منطقه ۵ تهران میباشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان مقدار نمونه مورد بررسی برابر با ۱۹۶ نفر خواهد بود که به شیوه تصادفی ساده انتخاب میشوند. نتایج مدل رگرسیون نشان داد که شدت تااثیر فناوری اطلاعات بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با ۰/۵۶ و ضریب تعیین مدل برابر با ۰/۲۶ است و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای ۰/۰۵ کوچکتر گزارش شدهاند که نشان میدهد که فناوری اطلاعات تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. همچنین در بررسی تاثیر سیستم پشتیبانی مدیریت ارشد بر ظرفیت تغییر سازمانی»ء شدت تاثیر برابر با ۰/۴۵ و ضریب تعیین برابر با ۰/۲۱ است و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای ۰/۰۵ کوچکتر گزارش شدهاند که نشان میدهد که سیستم پشتیبانی مدیریت ارشد تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. باتوجه به مدل رگرسیونی تدوین شده, شدت تاثیر سیستمهای اطلاعات مدیریت ارشد بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با ۰/۴۸ و ضریب تعیین 0/23 گزارش شده است و مقدار معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای ۰/۰۵ کوچکتر گزارش شدهاند که نشان میدهد که سیستمهای اطلاعات مدیریت ارشد تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. شدت تاثیر سیستمهای پشتیبانی تصمیمگیری بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با ۰/۴۱ و ضریب تعیین مدل برابر با ۰/۲۰ گزارش شده است و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای ۰/۰۵ کوچکتر گزارش شدهاند که نشان میدهد که سیستمهای پشتیبانی تصمیمگیری تاثیر معناداری بر ظرفیت تغییر سازمانی دارد. همچنین شدت تاثیر سیستمهای خودکار کردن فعالیتهای اداری بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با ۰/۵۰ و ضریب تعیین مدل برابر با ۰/۲۴ و سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای ۰/۰۵ کوچکتر است که نشان دهنده تاثیر معنادار متغیر سیستمهای خودکار کردن فعالیتهای اداری بر ظرفیت تغییر سازمانی است. شدت تاثیر سیستمهای فرایند کار بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با ۰/۵۰ و ضریب تعیین مدل برابر با ۰/۲۲ و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای ۰/۰۵ کوچکتر است که نشان دهنده تاثیر معنادار سیستمهای فرایند کار بر ظرفیت تغییر سازمانی میباشد. در نهایت شدت تاثیر سیستم شبکه بر ظرفیت تغییر سازمانی برابر با ۰/۵۱ و ضریب تعیین مدل برابر با ۰/۲۳ و مقدار سطح معناداری در خروجی وزنهای رگرسیونی از سطح خطای ۰/۰۵ کوچکتر است که گویای تاثیر معنادار سیستم شبکه بر ظرفیت تغییر سازمانی میباشد. همچنین آزمون فریدمن اولویت مژلفههای هریک از متغیرها را نشان داده است.