چکیده:
خدمات الکترونیک مزایایی چون افزایش سرعت، افزایش میزان دسترسی و کاهش هزینهها را به دنبال دارد و عدم الکترونیکی شدن خدمات بیمه ای، افت و کاهش سرعت خدمات رسانی را در پی دارد و منجر به نارضایتی بیمه شدگان خواهد شد. همچنین در شرایط فعلی که بیماری کرونا در دنیا رشد پیدا کرده است لازم است که بیشتر به سمت ارائه بیشتر خدمات الکترونیکی حرکت کنیم و کلیه سازمانها در راستای عمل به مسئولیت اجتماعی خود در مقابل شیوع ویروس کرونا خدماتی را به جامعه و شهروندان می رسانند. به منظور استقرار سیستم خدمات الکترونیک بیمه ای باید موانع مورد نظر بر حسب اولویت شناسایی و بر حسب مدل موانع به آنها رسیدگی کرد. هدف این پژوهش ارائه مدل شناسایی و رتبه بندی موانع استقرار سیستم خدمات الکترونیک بیمه جهت تحقق مسئولیت اجتماعی در دوران کرونا می باشد. بدین منظور ابتدا ضمن مطالعه ادبیات موضوع، موانع موجود شناسایی شدند. سپس نظرات خبرگان در خصوص اهمیت و تاثیر نسبی هر یک از معیارها بر یکدیگر با توزیع پرسشنامه جمع آوری شده است. در این تحقیق جهت الویت بندی موانع استقرار سیستم خدمات الکترونیک بیمه از روش فرآیند تحلیل شبکه ای جهت استفاده شده است. مطابق نتایج بدست آمده مانع فرآیندی، مانع فرهنگی و انسانی، مانع فناوری و مانع محیطی و زیرساختی جز موانع اصلی انتخاب می شوند. همچنین زیر معیار فقدان امکانات گسترده نرم افزاری و سخت افزاری و وجود مشکلات شبکه ای و مخابراتی به عنوان مهمتری مانع انتخاب شده می شود. در انتها نیز جمع بندی و پیشنهادات تحقیقات آتی آورده شده اند.