چکیده:
یکی از مباحث مطرح در آینده شناسی فناوری، شناسایی ظرفیت های ایجاد اشتغال در فناوری و تاثیر آن بر شغل های کنونی است. بدیهی است با توسعۀ فناوری های نوین، بسیاری از مشاغل سنتی از بین می روند و شغل های جدیدی جایگزین می شوند که به مهارت های خاصی نیاز دارند. این مسئله چالش هایی را برای شهروندان ایجاد می کند. آینده شناسی اشتغال و فناوری ریشه در انقلاب ١ صنعتی اروپا دارد. در نخستین روزهای انقلاب صنعتی و ظهور ماشین های نساجی، بسیاری از کارگران که آیندة شغلی خود را در خطر می دیدند، به کارخانهها حمله کردند و دستگاه های نساجی را که جایگزین نیروی انسانی شده بود، از کار انداختند. چرا که معتقد بودند که فناوریها کم کم جایگزین کارگران خواهند شد. اما سواد فناورانه معتقد است که فناوری ممکن است در ظاهر باعث کاهش نیروی انسانی شود، ولی به صورت غیرمستقیم تقاضا را برای نیروی انسانی بیشتر می کند. بنابراین ثبات شهرهای هوشمند، بدون حضور متفکران هوشمند، متخصصان رسانه ای که دارای مهارت های رسانه ای و سواد دیجیتالی هستند، امکان پذیر نیست و چه بسا نگرانیهایی درباره تولیدکنندگان اطلاعاتی مجهز به مهارت های دیجیتالی که شرکت های بزرگ را تحت تاثیر قرار میدهند، وجود دارد. لذا باید با سرعتی که فناوریهای نوین و همچنین سخت افزارها و نرم افزارهای هوشمندسازی شهرها، برای توسعه و تکامل دارند، منتظر انقلابی که شهرها و زندگی مردم را متحول خواهد کرد، باشیم و با کمک تکنیک های سواد رسانه ای، شیوه های بهتر زندگی کردن در عصر اطلاعات و ارتباطات را به طور خاص به افراد یک جامعه آموزش دهیم.