چکیده:
با شکل گیری محیط های رقابتی، تنها سازمان هایی می توانند به فعالیت خود ادامه دهند که عملکرد خود را در قابلیت های مهم سازمانی مانند نوآوری تقویت کنند. شرایط پویای محیطی منجر شده است که قابلیت نوآوری به سرعت رشد کرده و بخش قابل توجهی از سهم بازار را در رشد اقتصاد به همراه داشته باشد. نوآور بودن به سازمان در برخورد با محیط پویای خارجی کمک می کند، که با پیچیدگی و تغییراتی که به سرعت در حال افزایش است مقابله کند. در چنین شرایطی شرکت هایی که قابلیت نوآوری دارند، قادرند که به چالشها سریع تر پاسخ داده، محصولات و خدمات جدیدتری را استخراج کنند و فرصت های بهتری نسبت به سازمان هایی که فاقد نوآوری هستند، به دست آورند. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر قابلیت های نوآوری با نقش میانجی مدیریت دانش انجام شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع، توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان ستادی شرکت توزیع برق استان خراسان رضوی به تعداد 222 نفر بودند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده که براساس اندازه جامعه آماری، 141 نمونه به روش غیراحتمالی در دسترس انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها رسشنامه استاندارد بوده که روایی سازه با روش تحلیل بارهای عاملی و پایایی آن با آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی بررسی و تایید شده است. برای بررسی فرضیه ها از مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس 3 استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد تاثیر مدیریت دانش و یادگیری سازمانی بر قابلیت های نوآوری مثبت و معنادار است. همچنین تاثیر مثبت یادگیری سازمانی بر مدیریت دانش نیز تایید شده است. در این تحقیق نقش میانجی مدیریت دانش تایید گردیده است.