چکیده:
در هر زبانی از ضروریات زندگی انسان در جوامع بشری و یکی از راههای شناخت شخصیت افراد، شیوه سخنگفتن او با دیگران است. در قرآن کریم شیوههای مختلف گفتگو به بهترین وجه بیان شده است. از این رو، انسانها باید مدل گفتگوی خدا با انسان را الگو قرار دهند و در خانواده که اجتماع کوچکی است با اهل خانه گفتگویی خداگونه داشته باشند. امروزه خانواده به خاطر عدم ارتباط درست دچار آسیبهایی است که باعث تزلزل آن شده است. بنا بر این، این نوشته به هدف تبیین آسیبهای گفتگو در محیط خانواده و رفع آن بر اساس روش گفتگوی خداوند با انسان پرداخته است و با روش توصیفی-تحلیلی، با استفاده از تفاسیر آیات، ابتدا با بیان کلام محبتآمیز خداوند، گفتگوی خشن افراد خانواده را نفی کرده سپس، با قول سدید و محکم خداوند، سخنان بیهوده و سست افراد را یکی از آسیبهای گفتگو دانست. همچنین کلام طیب و شیرین بهتر از کلام تلخ و ناخوشایند است. امر و نهی خداوند مستبدانه نیست بلکه به نیکوترین حالت دعوت به حق میکند و بر سخنان کریمانه با والدین تاکید دارد.
خلاصه ماشینی:
بنا بر این، این نوشته به هدف تبیین آسیبهای گفتگو در محیط خانواده و رفع آن بر اساس روش گفتگوی خداوند با انسان پرداخته است و با روش توصیفی-تحلیلی، با استفاده از تفاسیر آیات، ابتدا با بیان کلام محبتآمیز خداوند، گفتگوی خشن افراد خانواده را نفی کرده سپس، با قول سدید و محکم خداوند، سخنان بیهوده و سستِ افراد را یکی از آسیبهای گفتگو دانست.
از این رو، مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که: آسیبهای گفتگو در خانواده با تکیه بر مدل گفتگوی خداوند با انسان کدامند؟ دیده شده که در اکثر خانوادهها به علت عدم وجود فرهنگ گفتگو در خانواده و ضعف آموزش و مهارت که از دوران کودکی به آن توجه کافی و لازم نمیگردد، اغلب افراد چه زن و چه مرد در مواجهه با چالشهای مختلف که در زندگی با آن روبرو میگردند، با همدیگر تعامل خوبی ندارند و با بکار بردن اصطلاحات نادرست باعث رنجش خاطر یکدیگر میشوند.
بنا بر این، این مقاله، با استفاده از قرآن کریم، تفاسیر مختلف قرآن و منابع معتبر دیگر، در صدد است تا در پنج بخش، مدل گفتگوی خداوند با انسان را شناسایی و در هر بخش نقطه مقابل آن گفتگو را که موجب آسیب در خانواده شده است را تبیین کند.
» بنا بر این، از آسیبهای خانواده گفتگوی تند و همراه با خشونت است که باعث میشود اهل خانه را از خود دور کنند؛ به ظاهر کنار هم هستند اما در حقیقت از هم فاصله دارند و به شنیدن حرفهای همدیگر رغبتی ندارند؛ اما اگر به فرامین الهی گوش دهند خداوند آنان را دعوت به گفتار لیّن و نرم میکند.