چکیده:
این مقاله به بررسی تاثیر تعاملات والدین و فرزندان در تقویت سرمایه اجتماعی به شیوههای تعامل مطلوب بین والدین و فرزندان پرداخته؛ و تعامل مد نظر تعامل عاطفی از دیدگاه قرآن و روایات میباشد؛ و هدف آشنایی با سبک تعامل والدین با فرزندان است که فرزندان از سرمایه اجتماعی وافری برخورد دار شوند و تعامل والدین با فرزندان باید چگونه باشد که منجر به تقویت سرمایه اجتماعی شود؟ که با توجه به آیات قرآن و سیره اهلبیت (علیهم السلام) تعامل عاطفی والدین با فرزندان شامل اکرام و احترام، عشق و محبت، تشویق و تحسین، کمک گرفتن و مسئولیت دادن، توجه به تفریح، سالم سازی محیط رشد، فراهم کردن زمینه تحصیل، صمیمیت بین اعضای خانواده و عمل کردن به وعده است. تعامل عاطفی سبب افزایش سرمایه اجتماعی است بدین صورتکه فضای تعاملاتی در خانواده و ارتباط قوی بین اعضا، سبب ایجاد اعتماد، صمیمیت و همکاری بین آنها و موثر در ساختیابی هویت فرزندان است. میتوان گفت: نفوذ خانواده بر فرد و ارتباط قوی بین اعضای خانواده، زمینه اعتماد و انسجام است. روش تحقیق، ترکیبی از روش تحلیل محتوا و روش تفسیری است. بدین ترتیب که با طرح سوال جستجو در متن آغاز و پس از مطالعه متن، ممکن است بعضی قسمتهای آن، معنی قسمتهای دیگر را تغییر دهند.
خلاصه ماشینی:
تأثیر تعامل عاطفی والدین و فرزندان در تقویت سرمایه اجتماعی با تأکید بر قرآن و روایات زهرا زارعی 1 چکیده این مقاله به بررسی تأثیر تعاملات والدین و فرزندان در تقویت سرمایه اجتماعی به شیوههای تعامل مطلوب بین والدین و فرزندان پرداخته؛ و تعامل مد نظر تعامل عاطفی از دیدگاه قرآن و روایات میباشد؛ و هدف آشنایی با سبک تعامل والدین با فرزندان است که فرزندان از سرمایه اجتماعی وافری برخورد دار شوند و تعامل والدین با فرزندان باید چگونه باشد که منجر به تقویت سرمایه اجتماعی شود؟ که با توجه به آیات قرآن و سیره اهلبیت (علیهم السلام) تعامل عاطفی والدین با فرزندان شامل اکرام و احترام، عشق و محبت، تشویق و تحسین، کمک گرفتن و مسئولیت دادن، توجه به تفریح، سالم سازی محیط رشد، فراهم کردن زمینه تحصیل، صمیمیت بین اعضای خانواده و عمل کردن به وعده است.
پس والدین باید فرزندان را به رسمیت بشناسند و به آنها احترام بگذارند و این از جمله امور مهمی است که مورد توجه متون دینی قرار گرفته و به آن بسیار سفارش شده، همچنان که رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلّم) در این باره میفرمایند: «اکرموا اولادکم وأحسنوا آدابهم یغفرلکم» (حرعاملی، ج 21، 1412: 476؛ نوری طبرسی، ج 15، 1411: 168) (به فرزندان خود را گرامی بدارید و آنان را خوب تربیت کنید تا آمرزیده شوید).