چکیده:
انسان بهعنوان حلقه واصل زنجیره مطالعات علومانسانی در موضوعاتی نظیر اقتصادء سیاسیء مدیریت دارای نقش جدی در شکلگیری جوامع انسانی در ادوار تاریخ خلقت جهان برعهده داشته است. اندیشمندان علوم انسانی در هر جامعه به تاثیر از مبانی نظری طرحشده روزگارشان به طراحی مدلهای علوم اجتماعی و آنسانی میپرداختند. مدیریت نیز بهعنوان علم تعیینکننده روابط انسانی در جهت بهبود انجام فعالیتها از این قاعده مستثنی نبوده است اگرچه علم مدیریت در معنای امروزی وجود نداشته است؛ اما ازآنجهت که حتی از آغاز خلقت هم انسان برای رفع نیاز حیات خود مجبور به تعامل با دیگران بوده» این امر روشنگر قدمت مدیریت بهعنوان علم 1 تدبیر زندگی است. رشد و تحولات حاکم بر زندگی انسانی منجر به ظهور اندیشمندانی از غرب تا شرق عالم شد که هر کدام در پی کشف بهترین نوع مبانی علومانسانی و تحقق بخشیدن به مدینه فاضله متصور در اذهان خودء مکانب متعددی را شکل میدادند که به طریق تقابل یا تکامل اندیشهای, تاریخ فلسفه علوم اجتماعی را رقم زدهاند. اگرچه به کاربردن لفظ مدیریت با معنایی که ما امروز از آن درک میکنیم به دوران انقلاب صنعتی و مبانی تقسیم کار و بالابردن بهرهوری در کارخانههای صنعتی بازمی گردد اما ناگفته مشخص است که علومانسانی مانند علم مهندسی یا پزشکی دفعتا منجر به کشف و یا خلق پدیدهای نمیشود؛ بلکه در بستر زمان و مکانی دچار تغییر گشته است؛ بهاینترتیب پرداختن به ریشههای تشکیلدهنده نظریات علومانسانی حائز آهمیت است. تبیین و تفحص در مورد مدلهای بهروز جوامع بدون شناخت ریشههای فکری آن امری غیرعاقلانه است که جز اتلاف انرژی و وقت پژوهشی ثمرهای در پی نخواهد داشت. قابلذکر است مدیریت منابع انسانی که به نحو ویژه تعیینگر نحو تعاملات میان افراد در سازمان است متاثر از نگاههای مختلف به انسان در دوران حیات نظری خود بوده است؛ به همین منظور لازم است تا ریشهی نگاهها و مکاتب انسانشناسانه شکلدهنده مدیریت منابع انسانی تعیین گردد تا علت ناکارآمدی مدلهای حاضر در این حوزه مورد موشکافی قرار گیرند. چه بسیار چالشهای روز اجتماعی است که به علت نقص پارادایمهای شکلدهندهی آن. قرنها بشر را مبهوت خود نموده است. در این پژوهش با طرح دو پرسش ۱.کدام مبانی نظری در شکلدهی پارادایمهای مدیریت منابع انسانی مور بودهاند؟ ۲.پارادایمهای مدیریت منابع انسانی تا چه اندازه از مبانی نظری انسانشناسانه تاثیر پذیرفتهاند؟ به دنبال کشف میزان تاثیر مبانی انسانشناسی در شکلدهی به پارادایمها مدیریت منابع انسانی بودهایم.