چکیده:
این پژوهش با هدف تدوین مدل توانایی تصمیمگیری بر اساس سبکهای فرزندپروری ادراک شده با میانجیگری ذهنآگاهی و شایستگی هیجانی اجتماعی در نوجوانان انجام شد که از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی همبستگی بود. - - جامعه ی آماری شامل دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1402 - 1401 بود و نمونه ای به حجم 320 نفر با استفاده از روش تصادفی خوشه ای چندلایه انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های توانایی تصمیم گیری ( MDMQ )، ذهن آگاهی( FMI-SF )، سبکهای اقتدار والدینی ( PAQ ) و شایستگی هیجانی اجتماعی ( SECQ ) بود. برای تحلیل آماری از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزارهای SPSS24 و LISREL8.8 استفاده شد. یافته ها نشانگر نیرومندی رابطه سبک فرزندپروری مقتدرانه با میانجیگری ذهن آگاهی و شایستگی هیجانی با توانایی تصمیمگیری بود. همچنین سبک فرزندپروری مستبدانه با میانجیگری ذهن آگاهی با توان تصمیمگیری رابطه معنادار منفی و سبک فرزندپروری آسانگیر با میانجیگری شایستگی هیجانی با توانایی تصمیم گیری رابطه معنادار مثبت داشت. در نتیجه، به مسئولان مدارس پیشنهاد میشود که با اجرای برنامه های مناسب، خانواده ها را از چگونگی اثرات کارکرد آنان بر کسب توانایی تصمیم گیری فرزندان آگاه سازند و با آموزش راهبردهای ذهن آگاهانه و پرورش توانمندیهای هیجانی، در تقویت توانایی تصمیم گیری دانش آموزان، هدفمند عمل نمایند.