چکیده:
هدف از تحقیق و رصد این موضوع ، بررسی محدودیت های بلا مانع در اجرایی کردن تربیت تمام ساحتی و همچنین نقش تربیت تمام ساحتی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی است. یکی از مشکلات آموزش و پرورش ازگذشته تاکنون توجه تک ساحتی به مقوله تربیت بوده است . درسندتحول بنیادین آموزش و پرورش مدرسه صرفا کارکرد آموزشی نداشته ، بلکه رسالت اصلی آن بسترسازی برای دستیابی دانش آموزان به توانایی هایی براساس ساحت ها ی ششگانه است که آنان را برای زندگی آماده می نماید. نتایج بدست آمده از آزمایش این روش در مدارس حاکی از آن است که با توجه به کارکردهای تربیتی ، مدرسه نقش بسیار مهمی در تربیت تمام ساحتی دانش آموزان دارد که با اجرای ساحت های شش گانه سند تحول بنیادین جمهوری اسلامی می توان به این هدف که همان رشد همه جانبه دانش آموز است جامه ی عمل پوشاند تا بتوان از بروز آسیب های اجتماعی پیشگیری کرد. در پی مطالبه رهبر فرزانه انقلاب مبنی بر ضرورت تحول بنیادین در آموزش و پرورش با تکیه بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ایرانی و پرهیز از الگوهای وارداتی و تقلیدی، لذا نهادهای سیاستگذار در حوزه تعلیم و تربیت ایران، تلاش های فراوانی را در این جهت انجام دادند که از بنیادی ترین آن ها در سال های اخیر، تدوین «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران»پژوهش حاضر به روش توصیفی – تحلیلی بر آن است تا به بررسی چالش ها و موانع تربیت تمام ساحتی و مراحل رشد بپردازد