چکیده:
نظام تعلیم وتربیت وپرورشی هر کشور به عنوان یک هدف پویا ، در تولید و رشد علمی نقش بسزا را بازی و در صدد افزایش تولید دانش میباشد. درزمان علم دانش و نوآوری که منبع اصلی وتاثیر گذار اقتصاد جهانی است هر کشور در تلاش است تا دانش تولید شده را درراندمان تکنولوژی بر عهده گیرید. از آنجا که یاد گیرندگان منبع اصلی تولید دانش هستند و ومنبع اصلی به شمار میآیند، بایدبه شیوه مناسب بر دانش آنها مدیریت شود و تلاش کرد سرمایه هی پنهان در ذهن دانش آموزان کشف شود تا این گنج به داراییهای با ارزشی تبدیل گردد. برای کسب دانش صرفا آموزش و حضور فیزیکی در مکانهای آموزشی مهم نیست بلکه پژوهش و تحقیق هم میتواند بر علم و دانش بیافزاید. پژوهش عامل مهمی در تولید دانش، دانایی و پیشرفت جامعه انسانی است یکی از بایدهای نظام آموزشی، موفقیت در ادامه و گسترش مهارتهای لازم تحصیلی در دانش آموزان است. یک راه برای دستیابی به عملکرد بهتر در مدرسه استفاده از روشها و فنون مطالعه ویادگیری است. دو عنصر اساسی معلم و دانش آموز در امر آموزشی و یادگیری وجود دارد و یادگیری مستلزم تعامل فعال و موثر بین این دو عنصر می باشد. تاکنون در مورد راهبردهای آموزشی و روشهای تدریس معلم تحقیقات خوبی صورت گرفته است و معلمان در دوره های مختلف با روشها و راهبردهای آموزشی آشنا می شوند ولی به عنصر اساسی دیگر فرایند آموزش ویادگیری یعنی دانش آموز وروشها و راهبردهای یادگیری او توجه چندانی صورت نگرفته است