چکیده:
مطالعاتی در زمینۀ یادگیری مشارکتی صورت گرفته که اثربخشی این رویکرد را نسبت به رویکرد سنتی بیشترپیش بینی کرده است. روش یادگیری مشارکتی درمقایسه با روش سنتی باعث افزایش استفاده از راهبردهای کمک طلبی و کاهش اجتناب از رفتار کمک طلبی در دانش آموزان شده است. کلاس هایی که به شیوه مشارکتی اداره می شوند، از ساختار و تبحری خاص برخوردار هستند و با فرصت هایی که برای تعاملات دانش آموزان با یکدیگر فراهم می کنند روحیه همکاری، همدلی و مشارکت را در بین آنها به وجود می آورند. این دانش آموزان با هدف دستیابی به فهم، بینش و یادگیری می آموزند که چگونه در گروه های مشارکتی با یکدیگر کار کنند، با هم همکاری داشته باشند و از دیگران کمک بخواهند. شاگردان از طریق بحث، مشورت وکمک طلبی مشکلات یادگیری خود را بر طرف می سازند، راه حل های گوناگون برای حل مسائل ارائه می دهند و راهبردهای مختلف حل مسئله را به کمک هم کلاسی ها و معلم خود می آموزند. دانش آموزان در این شیوه از یادگیری است که متوجه می شوند به تنهایی نمی توانند به موفقیت کامل برسند و برای انجام تکالیف به کمک یکدیگر نیازدارند. در این شیوه، کمکی که دانش آموزان به یکدیگر می کنند، عامل پیشرفت تحصیلی آنها می باشد