چکیده:
در دنیای پیچیده امروزی، نقش معلمان در توسعه عاطفی و روانی دانش آموزان ابتدایی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله به بررسی تاثیر معلمان بر تنظیم هیجانات و کاهش اضطراب دانش آموزان ابتدایی میپردازد. با استفاده از روشهای کمی و کیفی، این تحقیق به ارزیابی اثربخشی استراتژیهای مختلف تدریس و روابط معلم و دانش آموز میپردازد. نتایج نشان میدهند که معلمانی که در تنظیم هیجانی خود مهارت دارند و به طور فعال در کاهش اضطراب دانش آموزان مشارکت میکنند، میتوانند تاثیر مثبتی بر عملکرد تحصیلی و رفاه عاطفی دانشآموزان داشته باشند. این مقاله همچنین به بررسی ابزارها و تکنیکهایی میپردازد که معلمان میتوانند برای بهبود مهارتهای تنظیم هیجانی خود و دانش آموزانشان به کار ببرند. از جمله این تکنیکها میتوان به آموزش ذهن آگاهی، تمرینات تنفسی، و فعالیتهای گروهی اشاره کرد که به دانش آموزان کمک میکند تا در مواجهه با چالشهای عاطفی، احساسات خود را به شیوه ای سازنده مدیریت کنند. تحقیق حاضر تاکید میکند که آموزش و پرورش باید فراتر از انتقال دانش محض برود و به توسعه مهارتهای عاطفی و اجتماعی دانشآموزان نیز توجه داشته باشد. در نهایت، این مقاله پیشنهاداتی برای معلمان، مدیران مدارس، و سیاستگذاران آموزشی ارائه میدهد تا به آنها کمک کند در ایجاد محیطهای آموزشی حمایت کننده و توانمندساز برای دانش آموزان ابتدایی موفقتر عمل کنند. معلمانی که در کلاسهای درس خود رویکردهای مثبت و توانمندسازی در تنظیم هیجانی به کار میبرند، توانسته اند تاثیر مهمی در کاهش سطح اضطراب دانشآموزان داشته باشند. بخصوص، رویکردهایی نظیر تشویق دانشآموزان به بیان احساسات، تمرینات تنفسی و مدیتیشن که به طور منظم در فعالیتهای کلاسی تعبیه شده اند، موثر واقع شده اند