چکیده:
سابقه و هدف: هدف از بیان اندیشهها و آرای تربیتی این دانشمند و محقق بزرگ جهان اسلام در زمینه اهداف, اصول, برنامهها و روشهای آموزشی در تعلیم و تربیت است که معلمان عزیز با نظرهای ارجمند ایشان که در بستر پر بار فرهنگ اسلامی پرورش یافته است. بیشتر آشنا شوند تا با الهام از تفکرات وی که رهنمود و راهگشا برای معلمان است. اراده راسخ آنان در تعلیم شاگردان راسختر شود. مواد و روشها:.مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن؛ کتابخانه ای است. بدین صورت که از منابع کتابخانه ای نظیر: کتاب, مقاله, منابع خارجی و ... و آموخته های محقق استفاده شده است. یافته ها: از نظر این پژوهش مطهری به عنوان یک متفکر بزرگ اسلامی معاصر نه تنها در زمینههای فقهی. فلسفی و کلامی در زمینه تعلیم و تربیت نظریاتی مدلل و معقول بیان داشته است. او در کتاب «تعلیم و تربیت در اسلام» عقاید و نظریات تربیتی خود را بیان کرده است.اصولا به نظر استاد هر مکتب فکری که اهداف معین و مقررات همه جانبهای دارد. دارای نظام حقوقی, سیاسی و مانند آن عنوان مقاله: تربیت در نمهج البلاغه از نگاه استاد شهید مرتضی مطهری است. ممکن نیست نظام آموزشی و تربیتی نداشته باشد. از این رو در مکتب انسان ساز اسلام که در آن هم اصالت افراد محفوظ است و هم اصالت جامعه. بدون شک باید برنامهای برای ساختن افراد داشته باشیم. نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته می شود که ز قدیمالایام تعلیم و تربیت مورد توجه متفکران بوده و به یک معنا مباحث آن آشنا و حتی گاه تکراری است. امّ علیالقاعده استاد مطهری با توجه به ظرفیتهای فکری قابل توجه» باید در این میدان نیز حرفهای قابل توجه و شنیدنی داشته باشد. خصوصا اینکه او دغدغه مقتضیات عصر را داشته و به تعبیر خودش در مقدمه کتاب «عدل الهی» در طول ۲۰ سال که قلم میزند. در همهی نوشتهها. حل مشکلات و پاسخگویی به سوالاتی که در زمینهی مسائل اسلام در عصر ما مطرح اند را هدف قرار داده است.نکتهی مهمی که جا دارد در حد یک مکتوب مستقل بدان پرداخته شود.ء آن است که نگاه استاد در موارد عدیدهای به مربیان و یا متربیان و ... «آسیب شناسانه» بود. بدین معنا که صرفا به طرح و بسط مطالب موجود اکتفا نمینمودند، بلکه به مشکلات. خطرات احتمالی و نقایص شیوههای موجود تربیتی، یک نگاه تاریخی. جامعه شناسانه زنده و فعال داشتند.