گلی خوشبوی که در اسفندی رویید و سی بهار گل داد و در اسفندی دیگر شتابان فروخفت (به بهانه نمایش آثار مرحوم منصور قندریز در گالری سیحون) معرفی و نقد

"ولی/این گالری یک نمایش دیگر نیز از بزرگان هنر این سرزمین داشته است/از مهندس هوشنگکاظممی و او بی‌گمان پس از آرتور پوپ و همسر و همکار همیشگی‌اش خانم دکتراکرمن نخستین نخبه‌ی فرهمندی بوده است که هنر و فرهنگ گذشته و پشیمان این سرزمین واین مردم را پایه و مایه‌ی کار نهاد و به همراه یاران فرهیخته‌ی ایرانی و نا ایرانی‌اش برنامه‌ای ششرشته‌ای و دانشگاهی برای دانشکده‌ای با نام هنرکده هنرهای تزیینی با همه‌ی روشنمندانگیهای آکادمیک فراهم آورد و با یاری همان یاران/در سال 1339 خورشیری دانشکده هنرهاینزیینی را بنیانگزاری و نیز با گردانندگی بسیار بسیار مهربانانه راه‌اندازی نمود/درست به مانندمدرسه‌ی باوهاوس و ایمار آلمان که با کوشش و تلاش گروپیوس و یارانش بپا گردیده بود/چهاز نظر آموزگاران و چه از نظر آموزه‌ها و چه از نظر آموزندگان (که همگی هنرسبانی بودیم)ونیز/این پدیده بدرستی بمانند همان باوهاوس چنان خوش درخشید و دانش‌آموختگانش چنانهنرمندانی گشتند که نامشان در آسمان هنر این سرزمین همچنانکه هست/همیشه تابان وهمیشه درخشان خواهند ماند."