خلاصه ماشینی:
"»به رغم خشکی فضای دانشکده هنرهای زیبا،در فضای تجسمی و هنری تهران اتفاقاتی شکل گرفته و یا در حال شکل‌گیری بود که ذهن جویای نجومی به‌زودی متوجه آن‌ها می‌شود و به او کمک می‌کند تا نقاشی را بسیار فراتر و وسیع‌تر از آنچه در دانشگاه به او آموخته می‌شد،فراگیرد.
نیکزاد از زمان حضورش در امریکا و تا وقتی‌که به ایران برمی‌گردد،همکاری نزدیکی با کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در امریکا داشت،او برای آن‌ها پوسترهای سیاسی زیادی طراحی کرد.
قبلا اشاره شده است که از سال‌های چهل طراحی در ایران به‌واسطه تلاش‌های هنرمندانی نظیر مرتضی ممیز،فرشید مثقالی،اردشیر محصص و به‌خصوص هانیبال الخاص،رفته‌رفته شکل مستقلی از نقاشی یافت و نه تنها به‌عنوان پیشزمینه‌ای برای نقاش یا مجسمه،بلکه به‌عنوان زبان بیانی مؤثر نیز مورد توجه قرار می‌گیرد.
در سال‌های پنجاه با اوج‌گیری بحران‌های اجتماعی و شکل‌گیری قیام‌های دانشجویی و مردمی،نوعی از نقاشی و طراحی که متاثر از هنرمندان شوروی و مکزیک بود،در ایران رایج شد که فیگوراتیو بودن و شعارزدگی و نیز روایت سطحی و مستقیم از زندگی توده مردم و اتفاقات اجتماعی،از مهم‌ترین ویژگی‌های آن بود.
از آن به‌بعد نمایشگاه‌های سالانه طراحی‌های نیکزاد هرساله در گالری شهر(که شروع فعالیت آن نیز با نمایش طراحی‌های او صورت گرفت) ادامه می‌یابد،تا سال 7531 که قیام‌های مردمی به اوج خود رسیده بود و تصمیم می‌گیرد تا برای همیشه به ایران برگردد.
» در دهه هشتاد به‌تدریج شکل چندفضایی را در آثار خود کنار گذاشتم و شروع کردم از اول کار کردن در این میان تاثیرات نقاشی امریکا نیز بود."
(
, 
, 
)
