نقد و بررسی کتاب «فنون تربیت کودک» معرفی و نقد

"«گینات» پیشنهاد نموده است که والدین در ابراز خواست‌های خود در مورد کودکان،یا برای تشویق و تنبیه آنان،همواره باید به فعالیت و عمل آنان،توجه نمایند،نه‌ اینکه شخصیت آنها را مورد نظر قرار دهند. این دو زمینهء اخلاقی و روان‌شناختی،منجر به پیدایش‌ نظریه‌های جدیدی در تعلیم و تربیت‌ گردید که وجه مشترک اغلب آنها، توجه به نیازهای خاص خود کودک بود و از این خطمشی جدید،تحت عنوان‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) «کودک محوری»() یاد شده است. منظور از بیان این مطلب،آن نیست‌ که جنبه‌های مستقیم و گفتگو را کنار بگذاریم،بلکه مقصود این است که‌ تعلیم و تربیت معاصر،برای از بین بردن‌ سلطهء و اقتدار مربیان و توجه به خود کودک،تا جایی پیش رفته است که‌ نقش‌هایی دیگر مربیان را(همچون‌ خصیصه‌ای که بدان اشاره نمودیم) مورد غفلت قرار داده است. روش‌های‌ مختلفی که مورد بحث قرار گرفته، بطور عمده به جنبهء آموزشی و گفتگو توجه نموده‌اند و این،نقیصهء بزرگی‌ است که باید توسط قائل شدن اهمیت‌ مشابه بلکه افزون‌تر برای روش‌ غیر مستقیم،جبران گردد."