خلاصه ماشینی:
"1 به بیان دیگر، معمولا انسان خواه دیندار یا بی‌دین، فیلسوف یا متکلم و یا هر دانشمند دیگر به چیزی تعلق خاطر دارد، و ممکن است این تعلق خاطر مانع تحقیق بی‌طرفانه‌ی او درباره‌ی موضوع مورد علاقه او شود، و ممکن است مانع نباشد، و در این جهت فرقی نمی‌کند که آنچه مورد تعلق خاطر او است، عقیده‌ی حکم دینی باشد یا قاعده و قانون علمی و فلسفی، پس به یک اعتبار نمی‌توان هیچ پژوهشگر و محققی را چه متکلم و چه فیلسوف بدون التزام و تعهد یافت، ولی نسبت به عقاید و احکام دینی، برخی موءمن و متعهدند و برخی غیر موءمن، و این ایمان و تعهد دینی و عدم آن، در مقام بحث و کاوش فلسفی درباره‌ی دین ممکن است به دو صورت پیش داوری وحقیقت جویی خودنمایی کند.
از مسایل دیگری که در فلسفه‌ی دین مطرح شده است، بحث درباره‌ی ملاک معنی‌دار بودن گزاره‌ها و احکام دینی است که جان هیک آن را تحت عنوان «مسأله‌ی تحقیق پذیری» مورد بررسی قرار داده است، وی در طرح این بحث گفته است:«این موضوع آشکار است که گزاره‌های کلامی، که دارای محتوای منحصر به فرد هستند، کاملا مشابه انواع دیگر گزاره‌ها نیستند.
بحث معرفت دینی آن‌گونه که در کتاب یاد شده مورد بررسی قرار گرفته است دو مسأله از مسایل فلسفه‌ی دین را شامل می‌شود: یکی مسأله‌ی وحی به عنوان سرچشمه‌ی معرفت و احکام دینی، و دیگری مسأله‌ی عقل به عنوان وسیله یا طریق شناخت خداوند که به بحث معروف درباره‌ی براهین اثبات وجود خدا مربوط می‌شود."
(
, 
, 
)
