سلطان و سیاه (دو یادداشت درباره نمایش «سلطان و سیاه» نویسنده: علی نصیریان) معرفی و نقد

"نکته دیگر آنکه چینش صحنة نمایش، باعث محدودیت فضای حرکتی بازیگران می‌شود زیرا داورپناه تأکید بسیاری به قرابت فضای نمایش خود با فضای قهوه‌خانه‌های سنتی دارد. تیپ و کلیشه یکی از نکاتی که همواره زمینة اندوه تماشاگر را در هنگام تماشای نمایش‌های سیاه‌بازی فراهم می‌آورد کلیشه‌سازی از تیپ‌های نمایش سنتی است، زیرا بسیاری از بازیگران ناآزموده به جای تیپ به کلیشه گرایش دارند. در نمایش‌های کلیشه‌وار رفتار بازیگران را می‌توان پیش‌بینی کرد زیرا بازی بازیگران برای تماشاگران به یک عادت رفتاری تبدیل شده است، اما بازیگران تیپ با خلاقیت خود همواره تماشاگران را شگفت‌زده می‌کنند و سرخوشی نمایش را پدید می‌آورند. ، باید به این نکته توجه کند که نمایش سیاه‌بازی، نمایش اندیشمندان نیست و باید از انتخاب نمایشنامه‌های روشن‌فکری که نمایش سیاه‌بازی را دست‌مایه‌ای برای بیان اندیشه‌های خود، قرار داده‌اند اجتناب کند، زیرا نمایش سیاه بازی، سرشت دیگرگونه‌ای دارد."