خلاصه ماشینی:
"اینجا برای آنها بارقه امیدی است برای راه پیدا کردن به عرصه تصویر،چون خود آنها شاهد حضور افرادی بودند که در اینجا آموزش دیدهاند و در حال حاضر در تلویزیون یا حتی در سینما و تئاتر شهر بازی میکنند.
حالا شاید هدفشان عشقی باشد که به تئاتر دارند و این جشنواره برای آنها فقط یک بهانه باشد برای جمع شدن و کار کردن اما در آخر ما از آنها شاهد کارهایی هستیم که از لحاظ فکری،محتوا و گاه تکنیکی ضعف و کمبنیه است که دلیل آن نیز عجلهای است که در کار جشنوارهای وجود دارد و در نهایت هم دو اجرا در جشنوار دارند و تمام.
باید همه اینها را بسپاریم به یک مرجع،تا همه (به تصویر صفحه مراجعه شود) چیز از آن کانال بگذرد،یعنی حتی حوزه هنری هم نباید به صورت مستقل جشنواره سوره وی ماه برگزار کند و فقط برای برگزاری آن به ارشاد کمک کند و وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی هم موظف به برپایی آن جشنواره باشد.
من میگویم شاید اخلاقیترین نمایش بین المللی دنیا«اتللو»باشد که اجراهای زیادی هم در همه دنیا داشته،در خود ایران نیز چند اجرا داشته عیبی ندارد،ما میتوانیم مسائل اخلاقی را با تئاترهایی این چنینی مطرح کنیم ولی چه زمانی حرف خودمان را بزنیم؟چه موقع حرف خودمان را راحت و قابل فهم بگوییم تا مردم وقتی میشنوند و میبینند نگویید اینها چه میگویند؟!ما همین الان کار مذهبی میکنیم،متن تاریخی است ولی کلام اسطورهای است!در همین حوزه هنری به من میگویند چون متن تاریخی است باید متن بازنویسی شود و ادبی باشد."