چگونه با شادروان پژمان آشنا شدم خبر و گزارش

"باری در نخستین ملاقات و همینکه‌ آن دوست محترم که وسیلهء معارفه را فراهم‌ آورده بود مرا بنام و تخلصم به وی معرفی‌ کرد با اشتیاق تمام به مصافحه و روبوسی‌ پرداخت و به حسن پذیرائی افزود و از هر مقوله سخن دری گشود و چنان یکرنگی نمود که گوئی از دیرباز بهم بسته و پیوسته بودیم. صحبت شیرین پژمان در آنروز چندان‌ طولانی شد که ما را ناگزیر کرد که تا بامداد روز دیگر در سرایش توقف کنیم و شاید نیز سخنانش را بهمین نیت ادامه میداد که‌ نگذارد باین زودی عالم دیدار شوق و اشتیاقی‌ را که بسیار دیر بدست آمده بود ترک کنیم. پس از آن دیدار و آن ملاقات چندان‌ بهم نزدیک شدیم که روزگاری هر هفته و یا دو هفته یکبار با تنی چند از استادان سخن‌ و دانشوران زمان گردهم گرد می‌آمدیم و تازه‌ های شعر و نخبه‌های سرود میخواندیم و نوای‌ شیرین لبان را می‌شنیدیم و به ترانه‌های‌ نوازندگان حاضر در مجلس گوش میسپردیم‌ و گاهی نیز از این مجالس نوارها ضبط می- کردیم که هنوز پاره‌ای را در اختیار دارم."