"در گذشتهای نه چندان دور،بسیاری از آنها که برای غنچههای تازهرستهء این سرزمین قلم میزدند،یا به اصول متقن اسلام پایبند نبودند،یا از زیبایی و استواری کلام بهره نداشتند و با سوز جانگداز محرومیت اعماق جانشان را نگداخته بود.
از آنها بود که دیدارش انسان را به یاد خدا میانداخت و عملش باد روز بازپسین را در اندیشهات زنده میکرد.
به مسئولیت قلم آگاه بود؛زیاد میخواند؛از ادبیات این سو و آن سوی جهان گرفته تا روانشناسی و عربی و اخلاق کم و زیبا و خوشآهنگ و پرسوز مینوشت.
هماکنون به وضوح میبینی که روشنای وجود شهید شاهد همهء جوانب محل کارش را تلألؤ خاصی بخشیده است؛این و آن که با حرارت اصرار میورزند کارهای به زمین ماندهء او را بردارند و با خلوص و پشتکار به انجام رسانند؛معلمان و همکارانی که با شنیدن این خبر که نویسندهء مجلهشان در بارگاه جبهه،به معراج عشق پرکشیده است؛برق سپاس و قدردانی از چشمانشان میدرخشند..."