پاسخ به سؤالات تربیتی پرسش و پاسخ

"پاسخ به سؤالات تربیتی تهیه و تنظیم:محمد عطاران سوال:غالب دانش‌آموزان تصور می‌کنند که معلمشان،جواب همه‌ سؤالات را می‌داند و اگر در جواب‌ سؤالشان،بگوئیم،نمی‌دانیم،برایشان‌ تعجب‌آور است،چگونه این مسئله را توجیه کنیم که در عین‌حال،منزلت‌ معلمی،تنزل پیدا نکند؟ خلاصه‌ای از بیان شهید ثانی در کتاب‌ منیه‌المرید را،برای پاسخ به سؤال مذکور می‌آوریم:«وقتی از او(معلم)درباره‌ موضوعی سؤال کردند که بدان احاطه و آگاهی ندارد و یا آنکه در ضمن تدریس‌ به مسئله‌ای برخورد کند که فاقد اطلاع و آگاهی در آن مسئله باشد،باید به عجز خود اعتراف نموده و بگوید از آن اطلاع ندارم؛ یا باید درباره آن تحقیق کنم. نوجوانی که در کودکی محبت بیش از اندازه دیده و از خودراضی بار آمده است‌ و اکنون جامعه به وی اعتنا نمی‌کند و عملا تحقیرش می‌نماید،نوجوانی که در طفولیت مورد بی‌مهری اولیاء و مربیان بوده‌ و عزت نفسش سرکوب شده است، نوجوانی که به علت تنبلی یا نارسایی عقل‌ و هوش از همشاگردی‌های خود عقب‌ افتاده و مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته است‌ و خلاصه نوجوانی که ضمیر آرام ندارد و احساس حقارت می‌کند در فکر جبران حقارت خود بوده تا خود را بنماید و اثبات وجود نموده و بدینوسیله پستی و نقص‌ خود را بپوشاند."