رساله جوابیه (جواب سیزده سؤال اسرار هزار ساله) پرسش و پاسخ

"آیه دوم-در سوره سبا میفرماید:قل ادعوا الذین زعمتم من دون الله لا یملکون مثقال‌ ذرة فی السموات و لا فی الارض و مالهم فیهما من شرک و ماله منهم من ظهیر و لا تنفع الشفاعة عنده‌ الا لمن اذن له-یعنی بگو ای محمد(ص)بخوانید آنان را که گمان بردید از غیر خدا(مراد ملئکه و انبیاء و امشاسبندان و بتان وهیر بدان و مو بدان مجوس وگبرها و شاهان که گیرها بخدائی آنها قائل بودند میباشد(مالک ذره در آسمان‌ها و زمین نیستند و مرایشان را در این‌ دو تا هیچ شرکتی نمیباشد و نه مر او را از آنها هیچ مددکاری و سود نمیدهد شفاعت کسی نزد او مگر کسی که باو اجازه و اذن شفاعت بدهد-در قرآن دو هزار و سی و دو آیه در توحید وارد است و ادله عقلی و علمی و صنعتی و مظاهر طبیعت و عجایب خلقت در آن آیات بر توحید اقامه‌ شده و تمام آن آیات تصریح میکند که حاجت خواستن هرچه هست از غیر خدا هرکه هست‌ شرک و بتپرستی است و نیز در تمام این آیات برطبق ادله عقلی تصریح شده است که خدا قادر مطلق و قدرت او غیر محدود است و می‌تواند به بنده‌ای از بندگان خود قدرتی بدهد که شفا بدهد و احیای موتی بکند و به آسمان عروج کند و در آفتاب تصرف کند و برخلاف عادت و سنن‌ طبیعت اعمالیرا اجرا کند و اگر کسی منکر چنین قدرتی برای خدا بشود عین شرک و بتپرستی‌ است زیرا که خدائیرا عبادت میکند که عاجز و بی‌قدرت است از تمام ادله عقلی و آیات‌ صرف نظر میکنیم و بذکر دو آیه شریفه در اینجا اکفا مینمائیم."