"مادرم به همه می‌گوید:«فرزندم،فرزند انقلاب است؛هر دو،در یک روز به دنیا آمده‌اند!» برای همین مادرم همیشه لباس سپید پیروزی بر تنم می‌کند و مدام در گوشم زمزمه می‌کند که«دخترم!
زینبم!پیرو راه زینب باش!زینبی باش!» حالا که یکسال از زندگی شیرین من می‌گذرد،باز مادرم لباس سپید مرا بر تن کرده ،پیشانی‌بند سرخ مرا بسته،مرا در آغوش گرفته و از صبح زود،همراه مردم به راه افتاده است.
فرزند بیست و دوم بهمنم..."
(
, 
, 
)
