گل کوه (خاطره) خبر و گزارش

"براساس خاطره‌ای از:کبری یعقوبی،پرداخت از:سید رضا رضوی خاطره‌ گل‌ کوه (به تصویر صفحه مراجعه شود) سال اول که وارد این مدرسه شده بودم، تقاضای انتقالی دادم. البته‌ برای مدرسه‌ای که بعد از گذشت چند ماه از شروع سال تحصیلی جدید هنوز بدون معلم‌ بود. خانم نعمت‌زاده پس از یک معرفی مختصر،از کلاس بیرون رفت و مرا با یک دنیا فکر و اندیشه و چهل دانش‌آموز دختر و پسر تنها گذاشت!با خود فکر کردم:«خدایا چگونه‌ می‌توان بعد از گذشت دو ماه از آغاز سال‌ تحصیلی آن هم در مدرسه‌ای مختلط و سه‌ شیفت،دانش‌آموزان کلاسم را به سطح بقیه‌ کلاسها برسانم. و من از پشت آن قطرات پاک، آینده‌ای درخشان را برای گل‌کوه جستجو می‌کردم و این جمله را ادا کردم که:«انسانهای‌ بزرگ و ارزشمند در پیچ و خم مشکلات و مصائب زندگی آبدیده و ساخته شده‌اند. » آنگاه با به یاد آوردن آن روز که این طفل‌ معصوم در مقابل بچه‌ها در کلاس به گریه افتاده‌ بود،احساساتم جریحه‌دارتر شد."