گوش کن - مجله رشد معلم ادب و هنر

"وقتی که از تو می‌خواهم که به من گوش فرادهی‌ و تو شروع به پند دادن می‌کنی. وقتی که از تو می‌خواهم که به من گوش فرادهی‌ و تو شروع به صحبت می‌کنی تا بگویی که چرا من نباید چنین احساسی‌ داشته باشم. وقتی که از تو می‌خواهم که به من گوش فرادهی‌ و در عوض تو احساس می‌کنی که باید برای حل مشکل من کاری بکنی، منظور مرا نفهمیده‌ای و بیگانه‌وار عمل کرده‌ای. وقتی که تو برای من کاری می‌کنی که از خودم ساخته است و نیاز دارم که خودم آن را انجام دهم،وحشت ناتوانی را در من برمی‌انگیزی. اما وقتی که بسادگی این حقیقت را بپذیری که من چه احساسی دارم، بی‌آن‌که برایت مهم باشد که این احساس چقدر غیرمنطقی است، آنگاه از تلاش برای مجاب کردن تو دست برمی‌دارم. سعی می‌کنم که دریابم که در پس این احساس بی‌منطق چه نهفته است؟ و وقتی که این نکته روشن شد پاسخ خودبخود بدست می‌آید،و من نیاز به نصیحت ندارم."