چکیده:
فرضیه «تولد ایده امام غایب در دوران حیرت»، نه تنها فروپاشی مهدویت، بلکه تمام نظام امامت را هدف قرار داده است. حیرت شیعیان در دوره بعد از شهادت امام عسکری (ع)، بر خلاف ادعای رقیب، نه به خاطر عدم وجود فرزند برای حضرت عسکری (ع)، و نه به خاطر ناشناخته و تعریف ناشدن غیبت است، بلکه این حیرت ناشی از عدم توجه شیعیان به احادیثی است که از تک تک ائمه (ع) در طول قرن های اول تا سوم صادر شده و در بسیاری از اصول و کتاب های راویان مولف، ثبت گردیده و نسب به نسل منتقل شده است. با بررسی احادیث باب دهم - که بیش از یک پنجم احادیث کتاب الغیبه نعمانی را شامل می شود، به روشنی تواتر معنوی غیبت صاحب الامر (عج) اثبات می گردد. بر این اساس، ادعای ناشناخته و تعریف ناشده بودند مقوله غیبت بعد از شهادت امام یازدهم (ع)، فاقد مبنای علمی است.
خلاصه ماشینی:
"اشاره به نام مهدی دربارۀ فرزند حضرت عسکری علیه السلام در هیچ یک از متونی که از دهههای آخرقرن سوم باقی مانده(حتی در آنها که ایشان را به عنوان قائم معرفی کردهاند)وجود ندارد،اما درنیمه دوم غیبت صغرا هنگامی که کلینی کتاب الکافی را به پایان میبرد و علی بن بابویه قمیکتاب الامامة و التبصرة خود را مینوشت،احادیث مربوط به ظهور مهدی دربارۀ ایشان نقلمیگردید و پیداست که اکنون جامعه شیعه به معنای درست بسیاری از منقولات و احادیث-کهبیشتر فرق دیگر روایت کرده و خود برای دورانی طولانی بدان اعتنا شایانی ننموده بود-پی برده بود.
سخن از غیبت،و کلام صاحب الامر(عج)در آن امام باقر علیه السلام میفرماید: برای صاحب این امر غیبتی است که در آن میگوید:{/«هنگامی که ترسیدم از شما فرار کردم؛پسپروردگارم به من حکمت داد و مرا از فرستادهشدگان گردانید»/}136 نعمانی این حدیث را از ابن عقده نقل میکند137و شبیه به مضمون آن را از محمد بن همام138وعبد الواحد بن عبد الله بن یونس139نیز روایت میکند.
سخن از غیبت در روایات ائمه اطهار علیهم السلام به هنگام پیشگویی شهادت سه امام،در بیان سنت الهیبر خالی نماندن زمین از حجت،در تعریف معنای غیبت،در بحث تفسیری برخی آیات و ربط آنها بهغیبت حجت خدا،به هنگام ترغیب به انفاق و احسان قبل از آنکه زمانی برسد که کسی از شدتبینیازی کمک دیگران را دریافت نکند،به وقت نهی شیعیان از مشهور کردن نام و امر حضرتقائم علیه السلام،هنگام هشدار نسبت به فتنههای غیبت،در خبر از نبود فاصله زمانی بین امامان،در خبر اززمان ظهور امام عصر-ارواحنافداه-در بیان شیوه برخورد با مشکلات عقیدتی در زمان غیبت،بههنگام بیان نزدیکترین حالت شیعه به خداوند،به وقت تشبیه حضرت قائم(عج)به پیامبران،در(151)."