درخت آسوریک در لفظ دری در قصیده ناصر خسرو (مقاله) مقاله

"» چون نخل سورستانی خود را به بسیاری خیم‌های نیکو ستود، بز خاورانی سر جنباند و به درخت سورستانی گفت:«تو چگونه به نبرد با من برخاسته‌ای؟تو چگونه با من پیکار خواهی کرد؟» آن‌گاه درخت را سرزنش کرد که:«ای دیو دراز قامت که کاکلت مانند گیس دیوان است،بدان که تو اهریمنی؛از آن اهریمنان که در دوران شاهی جمشید،که شاهی فرخ و ستوده بود،مردمان پاک خوی را بندگانی ناچیز بودند. نگاهی به داستان درخت آسوریک در نگاهی گذرا منظومۀ درخت آسوریک در می‌یابیم که درخت نخل سرزمین خونیرس،از استعدادهای بالقوه و بالفعلی سخن می‌گوید و گاه بز را به دیدۀ تحقیر می‌نگرد و می‌گوید از من رسن سازند که پای تو را بندند یا چوبی که تو را بدان زنند یا میخی که بر دیوار خانه‌ها کوبند تا سر تو را بر آن آویزند یا از من آتشی افروزند که تو را در آن بسوزانند."