چکیده:
اروپا برای دستیابی به پیمان اتحاد پولی و اقتصادی, سالها مذاکره داشت و تقریبا نیمه دوم
دهه ۱۹۹۰ را به انجام اصلاحات اقتصادی ساختاری برای ورود به دورة جدید (رواج پول واحد)
مبادرت ورزید. رواج «یورو» (پول واحد اروپایی) در دوازده کشور عضو پیمان از ابتدای سال
2002 و استفاده گسترده از آن در دادوستدهای روزانه مردم نقطه عطفی در تاریخ پیوند اروپا
برای ایجاد بازاری واحد محسوب میشود.
آنچه تاکنون برای رسیدن به این مرحله در منطقه یورو صورت گرفته. کمارزش نیست. در
حالی که اصلاحات ساختاری موردنیاز برای توفیق نهایی در آینده نیز کماهمیت نیست. ایجاد
اقتصادی قوی با رشد به نسبت سریع و از بین بردن بیکاری در منطقه یورو که با فشارهای
تورمی فزاینده همراه نباشد. میتواند جذابیت بیشتری برای تازهواردان به پیمان اتحاد پولی و
نیز آن کشورهایی که موضوع را همچنان سبک و سنگین میکنند. حایز اهمیت است.
بحث در خصوص موقعیت حال و آینده منطقه یورو همچنان در محافل اقتصادی بینالمللی
جریان دارد و هر کارشناسی از دیدگاه خاص به تحلیل موضوع میپردازد که داشتن آگاهی از
این تحلیلها. پیش بینیها و دورنماهای آینده برای کشورهای خارج از منطقه یورو که با آن
دادوستدهای اقتصادی دارند نیز کماهمیت نیست.
حداکثر استفاده از یورو» عنوان مقالهای انست. که در شماره اخیر نشریه «یررسی صندوق
بینالمللی پول» به چاپ رسید که نظر به اهمیت تحلیل وضعیت اقتصادی منطقه یورو و
اصلاحات ساختاری مورد نیاز آن این مقاله توسط خانم مژگان توانا بر گردان و تلخیص شده
است