خلاصه ماشینی:
"وقتی خداوند درسوره بقره پرده از چهره کفر و فسق و ظلم آنها برداشت و با انتقال دادن قبله مسلمانان از قبله یهود، به قبله ابراهیم، استقلال مسلمانان را اعلام داشت، انتظار آنها این بود که دعوت پیامبر، دعوتی محدود برای بیسودان و مدرم امی عرب بوده و کاری به کار آنها نداشته باشد، اما وقتی دیدند که دین پیامبر جهانی است و یهودیان را در شمار اولین مخاطبان قرار داده و آنها بر اساس میثاقی که قبلا با خدا بستهاند -که از پیامبر آینده پیروی و حمایت کنند(آل عمران/81)-به سوی خود فرا میخواند، غرورشان سخت درهم فرو ریخت:«قل یا اهل الکتاب لستم علی شی حتی تقیموا التوراة و الانجیل و ما انزل الیکم من ربکم»(مائده/68) بگو ای اهل کتاب، شما پایگاهی ندارید مگر آنکه تورات و انجیل و آنچه را که از جنب پروردگارتان بر شما نازل شده بپای دارید.
گرچه قبلا در سوره بقره:آیات 172 و 173 و سوره انعام، آیه 145، بطور اجمال چهار دسته از خبائث(مردار، خون، گوشت خوک و آنچه به نام غیر خدا ذبح شده)حرام گشته و سوره نساء راه را برای تحریم خمر آماده و هموار کرده بود، آیات تورات بوسیله آیات قران نسخ میشد، اما اعلام رسمی و قطعی آن به تفصیل در ده ماده در این سوره، در واقع به معنای کنار رفتن تورات و انجیل و جانشین شدن آیات بهتری به جای آن است«و ما نسخ من آیة او ننسها نأت بخیر منها او مثلها»(بقره/106)و این امر به شدت اهل کتاب را خشمگین و ناراحت میکرد و طبیعی است که مسلمانان را از عکس العمل احتمالی یهودیان و مسیحیان نگران سازد و آنان را از اعلام و تبلیغ قطعنامه قرآن و نسخ و بر کناری حکومت تورات و انجیل و جایگزینی حکومت قرآن، باز دارد."