آنروز من و شاگردم (خاطره) خبر و گزارش

"پدر و مادرم نگران تحصیل من بودند، گفتند:«تو امسال چهارم دبیرستان هستی و این تعطیلی باعث می‌شود که از درست عقب بیفتی. » از یکی از شاگردان خوب کلاسم خواستم تا به او کمک کند و با سخنانی که خود نیز از ته دل به آن معتقد نبودم،به مریم در مورد درسهای عقب افتاده‌اش اطمینان دادم و کلاس را ترک کردم. *** روزها می‌گذشت تا وارد کلاس آنها می‌شدم،فکر و حواسم به‌ دنبال او می‌گشت:«آیا امروز آمده است؟چقدر از درسهای‌ عقب افتاده‌اش را جبران کرده است؟»و سوالاتی از این قبیل به‌ سرعت از مغزم می‌گذشت. » *** روز بعد وقتی وارد مدرسه شدم،آن شاگرد جلو دفتر منتظرم‌ بود. پیش آمد و درحالی‌که از تأثر سرش را به زیر انداخته بود و نمی‌توانست به صورت من نگاه کند،با صدایی آهسته،گرفته و لرزان و با کلماتی بریده‌بریده گفت:«مریم و مادر و پدرش در آخرین حمله‌ موشکی ایام عید به دزفول..."