داستان: وقتی پیمانه قصه ما سرریز می شود (پیک آفتاب - نگاهی به آثار داستانی معلمان) ادب و هنر

"به قول مولانا: «ای برادر قصه چون پیمانه است‌ معنی اندر وی به سان دانه است» بعدها که قصه و داستان ساخت و سامانی تازه به خود گرفت و به قول معروف فرنگی شد،باز هم چندان از فضای‌ آموزش و پرورش دور نماند؛هرچند که دیگر آن رسالت‌ ابتدایی را نداشت. جهانبخش‌ افشار دبیر و کارمند دبیرستان امام علی(ع)و امام صادق(ع) دربارهء ذائقهء داستان‌نویسی و تأثیر آن بر شیوهء درس دادن خود می‌گوید:«احساس می‌کنم،این موضوع در روابط من با بچه‌ها تأثیر گذاشته است. پاهای اسب هنوز به زمین‌ نرسیده به هوا می‌پرید و از دور به کلافی شبیه بود که بین زمین‌ و آسمان پیچیده می‌شد. مرد کشاورز گفت:«این همان اسب است که دنبالش می‌گشتند!» دستش را سایه‌بان چشم‌هایش کرد. اسب و سوار در انتهای‌ دشت مانند کلافی بودند که بین زمین و آسمان پیچیده می‌شد. دختر گفت:«راستی مادر،مقصد او کجاست؟» مادر لبخند زد و به خورشید نگاه کرد:«آن‌جا که آفتاب‌ طلوع می‌کند."