خلاصه ماشینی:
"در هردوره,نوجوانان وضعیت و ویژگیهای خاصی دارند و غالبا در پایان نوجوانی،از لحاظ رشد جسمی و جنسی کامل میشوند،از نظر تواناییهای شناختی به قدرت تفکر انتزاعی دست مییابند, از نظر رشد روانی-اجتماعی مهارتها و ارزشهایی را که خانواده و جامعه از آنها انتظار دارد،کسب میکنند و به درک صحیح و مطلوبی از خود میرسند.
(دانیل کیتینگ،با یکی از محققان،پنج ویژگی اساسی تفکر دورهی نوجوانی را به این شرح مشخص کرده است: تفکر دربارهی امکانپذیرها:بر خلاف کودکان دبستانی،که استدلالهای سادهای از مشاهدات خود به عمل میآورند،نوجوانان به امکانپذیرها و احتمالات دیگری،که به طور مستقیم در معرض نظرشان نیست،فکر میکنند.
3. توجه به خود نوجوانان غالبا در مورد نحوهی افکار و قضاوت دیگران دربارهی خود حساس و نگراناند؛زیرا تصور میکنند دیگران رفتار آنها را زیر نظر دارند و اکثرا نمیتوانند میان آنچه که تصور میکنند و برایشان اهمیت دارد و آنچه که دیگران دربارهی آنان بااهمیت میدانند،تفکیک قایل شوند."