شاعر با شعرش تثبیت می شود گفتگو و مصاحبه

"خوبی جشنواره ها این است که شاعران سبک های مختلف شعری را گهگاه دور هم جمع می کند و شاعر را در بستری قرار می دهد که از نزدیک و منطقی با شعر جوان امروز مواجه شود، از طرفی گاهی شاهد آثار بسیار خوب و ممتاز در این جشنواره ها هستیم. بعنوان مثال ممکن است جشنواره ای از نظر بار علمی در سطح پایینی باشد و مقام اول آن با آخرش چندان تفاوتی نداشته باشد، از سویی وقتی من به اثر شاعری که رتبه اول را کسب کرده گوش می دهم چون شعر من نیز جزو داوری بوده و هیچ مقامی کسب نکرده، به دیده یک رقیب بی انصاف به آن گوش می دهم و شاید در نظر خود آن را در سطحی پایین تر از اثر خود فرض کنم. در همایش های کشورهای عربی اگر شاعری مثل محمود درویش یا ادونیس به خوانش شعر بپردازند، تمام حضار با جان و دل گوش می دهند و شعر در واقع در آنها رسوخ می کند، اما متأسفانه ما شاعران جوان یک جشنواره، اگر بزرگی بر روی سن بیاید، حتی گاه از سالن خارج می شویم و منتظر لحظه شعرخوانی خود می شویم و این آسیب بزرگ، یعنی پشت کردن به ادبیات گذشته در جشنواره ها و مخصوصا در رفتار شاعران جوانش دیده می شود. مجله شعر: برای سؤال آخر مهم ترین نقدت بر شاعران نسل اول و دوم و سوم انقلاب و همچنین مدیران فرهنگی کشور چیست؟ حیدری: در این مورد اگر بخواهم چیزی بگویم بیشتر متوجه هم نسلان خودم است."