"(به تصویر صفحه مراجعه شود) مناسبت پایم آخرین غدیر من کنت مولاه فهذا علی مولاه خطابهء بلند«محمد»که سلام و درود پاک خداوند بر او باد،در گرماگرم غدیر،سروده‌ای آسمانی بود که واسپس قرنهای دراز دوری و دلتنگی،آهنگ گوشنواز آن در همهء عوالم هستی طنین افکنده است.
تشبیب قصیدهء بلند غدیر که به انتها رسید صدای محمد رساتر از هر زمان در بادیه پیچید: من کنت مولاه فهذا علی مولاه همه چیز گفته شده بود.
و آنک این محمد،صلی الله علیه و آله،بود که از آینده‌ای دور می‌گفت: ای مردم!به خدا و پیامبرش باور آرید و به نوری که به او نازل شده ایمان آورید،پیش از آنکه خشم خدای شما را فرو گیرد و به مجازات، رخسارتان به عقب بازگردانده شود.
دیگر همه چیز گفته شده بود،همه دین به کمال رسیده بود و محمد آرام از فراز جهاز اشتران فرود آمد تا شاهد همیشه حضور امتی باشد که حجت بر وی تمام آمده بود."
(
, 
, 
)
