رحلت آیت الله قمی معرفی و نقد

"فقیه مجاهد حضرت آیت‌الله العظمی‌ حاج آقا حسن طباطبائی قمی، یکی از فقهای بزرگ شیعه به شمار می‌رفت. پدر بزرگوارش مرجع بزرگ شیعه آیت‌الله العظمی‌ حاج آقا حسین قمی(1282 - 1366ق) از شاگردان آیات عظام: آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی، میرزا حبیب‌الله رشتی، ملا علی نهاوندی و میرزا محمد تقی شیرازی بود که شرح حال آن فقیه شجاع در این مختصر نمی‌گنجد(1). فقید سعید دوران کودکی را در نجف اشرف گذرانید و در دامان پدر بزرگوار و مادر مکرمه‌اش (دختر آیت‌الله سید زکریا قزوینی) بالید، تا در 1347ق رهسپار مکه مکرمه شد و در بازگشت، به مدت شش ماه در اصفهان اقامت گزید و از دروس اساتید آنجا بهره برد. با شروع نهضت اسلامی مردم ایران و قیام روحانیت و مرجعیت، آن فقیه بزرگ نیز در مشهد بپا خاست و با اعلامیه‌ها و سخنرانی‌های توفنده و کوبنده‌اش رژیم شاه را به باد انتقاد گرفت تا آنکه در 15 خرداد 1342ش دستگیر و به تهران انتقال داده شد و پس از چند ماه زندانی بودن، به کرج تبعید شد و تا سال 1357ش (15سال) در تبعید بود."