چکیده:
بیعدالتی در جهان همچنان با روندی فزاینده به پیش میرود. مطابق آخرین برآوردها، درآمد 10% ثروتمند جهان، 117 برابر درآمد 10% مردم
فقیر دنیا است. بیشک نقش قوانین و نهادهای مرتبط با جهانیسازی، در گسترش این بیعدالتیها، غیرقابل انکار است. در این مقاله تنها به چند
مورد از مکانیسمهایی که به طور مشخص به وضعیت ناخوشایند کنونی منجر شده است، با هم مطالعه میکنیم. آزادسازی مالی، بحران بدهیها،
بیعدالتی در دستمزدها و تبعیض در تقسیم ارزش افزوده میان نیروی کار و سرمایه، از جمله مواردی است که در این مقاله به آنها پرداخته
میشود.
خلاصه ماشینی:
"در اینجا مروری خواهیم داشت بر مکانیسمهایی که منجر به وضعیت ناخوشایند کنونی شده است: 1ـ آزادسازی مالی و بیثباتی اقتصادی در خلال دهه گذشته، صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی، کشورها را مجبور به حذف موانع در برابر جریان سرمایه نمودند.
در کشورهایی که تا حدودی از مجموعه کشورهای فقیر رها شدهاند اما توان پرداخت بدهیهایشان را ندارند، مانند مکزیک، آرژانتین، کره، برزیل و تایلند، وامدهندگان بخش خصوصی راضی شدهاند تا به اندکی کمتر از تمام وام مصالحه نمایند یا دوره بازپرداخت آن را طولانیتر کنند؛ اما در کشورهای فقیر با بدهیهای سنگین که شامل 42 کشور عمدتا آفریقایی است، صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی، برنامه دیگری برای بازپرداخت بدهیها درنظر گرفتهاند.
کنفرانس توسعه و تجارت سازمان ملل در گزارش خود در سال 1997 این گونه آورده است: «در اکثر کشورهای در حال توسعهای که تعهد کردهاند به سرعت به سوی آزادسازی تجاری گام بردارند، بیعدالتی در دستمزدها رو به افزایش گذاشته است.
» بخشی از این ارزش افزوده که به ناحق به سرمایهدار رسیده است، به جیب شرکتهای داخلی کشورهای در حال توسعه رفته و به افزایش بیعدالتی داخلی منجر شده است."