چکیده:
در سالهای اخیر، فروشگاههای بزرگ زنجیرهای که روز به روز بر دانه سیطره جهانی
بازار خویش میافزایند، با ارائه شعارهایی پر سر و صدا و رنگارنگ نظیر دوستی با
زمین، اقتصاد سبز و یا توسعه پایدار، به دنبال از بین بردن آثار مربوط به اقدامات
مخرب خویش نظیر نابودکردن اقتصادهای محلی، ورشکسته نمودن کشاورزان، استثمار کارگران
وکارمندان شرکتهای طرف قرارداد خود و جلوگیری از افشا نمودن شکایتهای آنان
میباشند. این شرکتها در دنیای بدون مرز، میتوانند دست به هر اقدامی زده و جهانی
همخوان با راهبردهای خود، ایجاد کنند. نویسنده این مقاله با بر شمردن اقدامات
طبیعتستیزانه این شرکتها در زمینه تولید انواع پسماندها، اتلاف انرژی و دامن زدن
به مصرفگرایی، این سؤال رامطرح مینماید که اگراین شرکتهای زنجیرهای دوستان زمین
هستند، آیا ما به دشمنی دیگر نیاز خواهیم داشت؟
خلاصه ماشینی:
"چکیده: در سالهای اخیر، فروشگاههای بزرگ زنجیرهای که روز به روز بر دانه سیطره جهانی بازار خویش میافزایند، با ارائه شعارهایی پر سر و صدا و رنگارنگ نظیر دوستی با زمین، اقتصاد سبز و یا توسعه پایدار، به دنبال از بین بردن آثار مربوط به اقدامات مخرب خویش نظیر نابودکردن اقتصادهای محلی، ورشکسته نمودن کشاورزان، استثمار کارگران وکارمندان شرکتهای طرف قرارداد خود و جلوگیری از افشا نمودن شکایتهای آنان میباشند.
اما آیا این وضعیت به معنای آن است که ما باید گفته نئولیبرالها را مبنی بر اینکه بازارها قدرت بیشتری در تغییر جهان به نسبت دولتها دارند، بپذیریم؟ حتی این شرایط به معنای شکست دموکراسی در برابر موفقیت بازار نیز میتواند تلقی گردد.
به عنوان مثال، مدیر فعالیتهای مطبوعاتی شرکت تسکو در جلسه اخیر خویش اعلام نمود که این شرکت تا سال 2010 میلادی، تا 50 درصد در مصرف انرژی در هر متر مربع از مساحت فروشگاههای خویش، صرفهجویی خواهد نمود."