چکیده:
مسار الشیعة که التواریخ الشرعیه نیز خوانده شده است، یکی از رسائل عالم بزرگ شیعه، شیخ مفید (336 ـ 413 ه .ق)، و در موضوع خود
از دیرینهترین یادگارهای میراثی امامیه بهشمار میرود.مسار الشیعة، نوعی تقویم دینی ـ تاریخی است برای متدینان. شیخ مفید در این رساله مناسبتها و یادبودها و روزهایی را که از حیث
تاریخ دین یا اعمال عبادی اهمیت دارند (مانند موالید و وفیات و عید غدیر و عید فطر و ...) میشناساند و احیانا درباره رخدادهای
تاریخی این روزها یا بایستههای رفتاری آن بهتوضیح و روشنگری میپردازد.این گفتار، سیری در مسار الشیعةی شیخ مفید را موضوع خود قرار داده و علیالخصوص بهجوانبی از خصایص و امتیازات آن بهنحو
تحلیلی و تفصیلی پرداخته است.(3)
خلاصه ماشینی:
"»45 در گزارش شب بیست و یکم نیز پس از یادکرد معراج رسول خدا ـ صلی الله علیه و اله ـ و فراز رفتن عیسی بن مریم ـ علیهماالسلام ـ و درگذشت موسی بن عمران ـ علیهالسلام ـ ، و درگذشت وصی آن حضرت، یوشع بن نون ـ علیهالسلام ـ ، که در این شب بوده است، از وفات امیرمؤمنان ـ علیهالسلام ـ در این شب یاد میکند و آنگاه مینویسد: و این شبی است که اندوههای آل محمد ـ علیهمالسلام ـ و پیروانشان در آن نو میشود ...
. 46 وانگهی شیخ در میان این دو شب اندوهبار ـ که خود به حزن و ماتم در آنها تصریح میکند، از بیستم ماه رمضان سخن میدارد و پس از یادکرد فتح مکه در این روز، روز بیستم را «عید مسلمانان» و «روز شادمانی به سبب نصرت خدای متعال در حق پیامبرش ـ علیهالسلام ـ و عمل بهوعدهای که به آن حضرت فرموده بود و آشکار ساختن حقانیت آن حضرت و بر باطل بودن دشمنان او» اعلام میکند و پیشگامی در کارهای نیک و ذکر پیوسته خدای متعال و شکر گزاردن به درگاه او را از برای نعمت بزرگی که ارزانی داشته است، از مستحبات این روز میشمرد.
شیخ مفید در گزارش روز غدیر ضمن یادکرد واقعه و حدیث غدیر و اینکه اولین کسی که آن روز به تهنیت گویی امامت حضرت علی ـ علیهالسلام ـ پرداخت، عمر بن خطاب بود، خاطر نشان میسازد که پس از ختم سخن رسول خدا ـ صلی الله علیه و اله ـ در این مقام بود که آیه اکمال دین (س 5، ی 3) فرود آمد."