چکیده:
امروزه خوشرفتاری (Civility) ،تخصص (Professionalism) ،و خویشتنداری (Restraint) مأموران انتظامی مایه حیاتبخش سازمانهای انتظامی میباشد.این سه عامل که مکمل هم بوده، به عنوان پایه و اساس تمام فعالیتهای انتظامی، بخصوص در برخورد با مردم،به حساب میآید. مقاله حاضر به سه توصیه حیاتبخش و کارساز در اجرای امور انتظامی در برخورد مأموران با مردم و کاربردهای عملی آن در جامعه پرداخته است.این توصیهها برای سازمانهای نوین انتظامی لازم و ضروری میباشد.
خلاصه ماشینی:
"احیاء قلبی ریوی (Cardiopulmonary resuscitiation) یا به اختصار (CPR) سالهاست که به عنوان یک اقدام مؤثر حیاتبخش شناخته شده است.
با این همه،اصطلاح CPR برای مأموران انتظامی امروزی،معنای
رسمیت بشناسند و به حقوق قانونی مأموران انتظامی برای مداخله در امور شخصی
توازن و خوشرفتاری متقابلی را بین مأموران انتظامی و مردم را ایجاد کرده و
برخوردهای سخت مأموران با شهروندان، بیانگر این حقیقت است که باید سعی کنند تا از خشونت و بیاحترامی،اجتناب
خوشرفتاری میتواند سرمشقی برای هدایت امور انتظامی آینده باشد.
امور انتظامی یکی از معدود مشاغلی است که به عنوان یک تخصص صلاحیت
نگرش جامعه دارد؛بهعبارتدیگر،مأموران انتظامی تنها زمانی متخصص قلمداد میشوند که عموم مردم،چنین منزلتی را به آنها اعطاء کرده یا ارزانی دارد.
پلیس به عنوان یک تخصص ممکن است در قسمت پایینی پیوستار
و پلیس از نظر تخصصی و شخصی،ناگریز از تلاش فعالانه در این فرآیند میباشد.
دهند نه به علت اینکه میباید این کار را انجام دهند بلکه به خاطر اینکه از آنها
با کمک یکدیگر،انجام تخصص امور انتظامی را تا بالاترین سطح پیوستار ارتقا دهند.
چهار نوع نظارت در روابط مأموران و شهروندان وجود دارد.
از پلیس است و نیازی به اقدام دیگر از سوی مأموران ندارد.
شهروند دستور را تنها به دلیل این که توسط پلیس صادر شده است،اطاعت میکند.
میرود،میتواند مشکلات مهمی برای مدیران و مأموران انتظامی ایجاد نماید.
عنوان مدیر پیشروی پلیس شناخته شده است،به دنبال شلیک مأموران و کشته
خصوص استفاده از زور بیشازحد توسط مأموران و انتشار گزارش سالیانه در
محکم و استواری برای انجام امور انتظامی فراهم ساخته و رفتار فعالیتهای مدنی"