شراره سخن - مجله بخارا ادب و هنر

"شراره‌ی سخن اوکتاو یوپاز ترجمهء زنده‌یاد فیروز شیروانلو در شعر خواندم که: سخن گفتن قدسی‌ست. روح هبوط می‌کند زبان‌ها را می‌گشاید اما کلمه‌ها را ادا نمی‌کند: از آتش می‌گوید. زبان افروخته به نور خدا رسالتی می‌شود از شراره‌ها و ستونی از دود و فرو ریختن هجاهایی سوخته: خاکستر بی‌معنی سخن انسان دختر مرگ‌ست. مردگان نمی‌شنوند، اما همان را می‌گویند که زندگان می‌گویند زبان خانه‌ی همگان‌ست که از لبه‌ی مغاک آویخته. سخن گفتن انسانی‌ست."