خلاصه ماشینی:
"الیزابت بیشاپ(79-1911)در میان شاعران آمریکایی همنسل خود از بسیاری جهات زنی یگانه است.
هنگامی که او در سال 1956 جایز پولیتسر در شعر را کسب نمود به دوستش نوشت:مطمئنم که این جایزه هیچگاه تاکنون به دیوان شعری که از نظر تعداد چنین رقتانگیز باشد تعلق نگرفته بود.
این کتاب نوعی نگارش زندگینامه روزانه به قلم خود شاعر است بدون اینکه خاطراتش کوچکترین تغییر شکلی به آن تحمیل کنند.
زمانی که (به تصویر صفحه مراجعه شود) BISHOP IN 1977:She cherished and aften repeated the comment of a university secretary,"You are the soberest poet we''ve had here yet" دانشجویی در واسار بود نوشت:گاهی اوقات آرزو میکنم کار دیگری نداشتم جز اینکه به دوستانی که نزدیکم نیستند نامه بنویسم.
این جمله نوعی پیشگویی به نظر میآید چرا که او بیشتر اوقات زندگیش را بطور تصادفی یا به حکم سرنوشت در جاهایی سپری کرد که دوستانش نبودند."