خاک تا خدا - مجله بخارا ادب و هنر

"چه چیز در دل ما مانده جز محبتی که با نامه‌ای به همه عاشقان خاکی رسید. چه چیز بر این ماندگار،خط کشید تولدی یا پرسه‌ای؟ نه،دستهات را که میبوسیم شورتر از دغدغه‌های منند ملاحتی در هیچ کردارمان نیست جز آنکه از دو نهال جنگلی برآریم چندان پر پشت که بشود درختانش را دید. از عاج و تخته جرنگی بهم میرسد تندیس خاموش خدا،چه شیواست بیدار شد؛ دست میافشاند عاشقان خاکی را."