خلاصه ماشینی:
"پس از پایان این جشن در پائیز سال 1313،نزدیکیک سال در ایران ماند،به اصفهان و یزد و شیراز سفر کرد و در تهران به تحصیل زبان فارسی و زبان پهلوی نزد دکتر رضازاده شفق پرداخت و او بود که به آشیکاگا«عاشق آقا»نام داد.
» او هنگامی که برای جشن هزارهء فردوسی به ایران آمد،جوانی 32 ساله بود و نخستین باری بود که به این کشور پا مینهاد و فارسی را هنوز خوب نمیدانست؛اما در این سفر که به فرهنگ ایران بیشتر دل بست،تمرین و تکرار فارسی را دنبال گرفت،چنانکه به گفته شاگردانش سالها بعد به فارسی خوب سخن میگفت و زیبا مینوشت.
عماد الکتاب چند قطعه خط خود و دیگر استادان خوشنویس را به وی هدیه کرده بود که بیشتر این نوشتهها همراه با مجموعهء کتابهای استاد پس از مرگش به دانشگاه توءکای واگذار شده است."