خلاصه ماشینی:
"کودک میبیند کودک دیگری که ظاهرا همانند اوست و همارزش اوست، بیشتر مورد توجه واقع میشود و آن را غیرعادلانه میبیند اما کمکم این فکر برای او ایجاد میشود که حتما خواهر یا برادرم از من بهتر است که مادر او را بیشتر دوست میدارد.
این مسئله در مفهوم فردی کودک مؤثر است زیرا کودک نمیتواند تصویر درستی از خود داشته باشد و احساس میکند که در رابطه با دیگر همسالان خویش دچار کاستی است.
نقش خواهران و برادران در ایجاد احساس حقارت کودکان معمولا در خانه تحتتأثیر مادر و پدرند اما نباید نسبت به تأثیری هم که طفل از خواهر و برادر خود میگیرد،بیتوجه بود.
در این دوره کودک به تدریج فاصله بیشتری از کانون خانوادهاش گرفته محیط مدرسه و تأثیر همسالان قابل توجه میشود ولی خانواده تأثیر خود را در رشد کودکان کماکان حفظ میکند.
مدرسه یکی از مهمترین عوامل اجتماعی نمودن فرد است و میتواند آنچه والدین ناتمام میگذارند،کامل کند و این مهم را از طریق آموختن مهارتهای فرهنگی و علمی، وسعت دادن اطلاعات،تحریک نیازها به منظور تسلط و برتری،تمرین دادن در داد و ستدهای اجتماعی با همسالان و بزرگسالان و روشهای دیگر،انجام دهد و طفل را برای پختگی بیشتر و مقابله مؤثرتر با مشکلات آینده خودش آماده سازد.
تأثیر شخصیت معلم بر دانشآموزان معلم اولین فرد بزرگسال است که غیراز پدر و مادر وارد زندگی کودک میشود و در طول دوران مدرسه معلم اهمیت خود را در رشد شخصیت فردی و اجتماعی طفل حفظ مینماید."