خلاصه ماشینی:
"به تعبیر کلی اضطراب، که پایه و اساس اکثر اختلالهای روانی محسوب میشود، زمانی رخ میدهد که شخص احساس میکند با وقایع و حوادثی روبروست که خارج از امکان سیستم ساختار ذهنی شخصی اوست.
به بیان دیگر اضطراب عبارتست از آگاهی فرد از این که ساختارهای ذهنی موجود در او قابلیت و کاربرد در مورد وقایع و حوادثی که شخص احتمال بروز آنها را میدهد ندارند.
بطور خاص این تأثیرات را میتوان در موارد زیر جمعبندی نمود: الف) دین و جهانبینیهای توحیدی ساختارهای ذهنی شخصی افراد را وسعت بخشیده و قابلیت و ظرفیت و تفسیر و تحلیل شناختی را بهبود میبخشند، و بدین ترتیب توانایی کلنگری اشخاص افزایش مییابد.
این شناختها باعث میشود انسان جهان هستی را مجموعهای بیارتباط، تصادفی، بینظم و بدون علت نداند، بلکه جهان را پدیدهایی نظامند، پیچیده، دارای قانون دیده، که حتی در پس پدیدههای به ظاهر ناخوشایند و متناقض نیز نوعی اراده، تدبیر و معنا نهفته باشد، بدین ترتیب در انسان معتقد به دین احساس آشفتگی، عدم کنترل، رهاشدگی رخ نمیدهد."