خلاصه ماشینی:
"»(شبانی که/74) دو هشتاد بار دو هشتاد بار وابستهی پیشین هسته وابستهی پیشین هسته صفت شمارشی صفت شمارشی عدد اصلی عدد اصلی یک وابسته پیشین است اما به سبکی غیر معمول واژهسازی نامتعارف از نظرگاه ساخت واژه در این کتاب هیوا مسیح ترکیبات ذوقی ابتکاری در شعر و نوشتار خود به کار برده است که اگرچه گاه در نثر و شعر دیگران هم شاید دیده شود اما رنگ ترکیبسازی واژگان مسیح، جالب توجهتر مینماید و آنها از این قرارند: هول و هراسی-مصدر+اسم+ی اسم/رحم و رحیمی-مصدر+صفت+ی اسم کوچههای بیرفت-پیشوند+مصدر مرخم یا بن ماضی اسم آن+ی نسبت صفت نسبی/این+ی نسبت صفت نسبی او+ی میانجی+ی نسبت+صفت نسبی او+ی میانجی+ی نسبت صفت نسبی شبانیتر در عبارت:«شبانی ترم کن»(شبانی که/21)اسم(شبان)+ی+تر صفت یا در این عبارت که به عنوان مصدر به کار رفته است:«بیایید/از آن همه که آوردهام با خود از شبانی دور»(شبانی که/31) شبان+ی مصدر اسم دوستتر-اسم+تر(علامت صفت برتر که به صفت متصل میشود در اینجا به اسم پیوسته است)اسم -صفت مرکب از قید و اسم در این عبارت:«دید و حرفم یکی شد در این جهان/که هم بسیار عم،که هم تنهاست آدمی»(شبانی که/29)«بسیار غم» هیوا مسیح واژهای جدیدی را که نیما برای اتومبیل اختراع کرده به کار برده است: «نه تو بودی اما،که هر روز در ایستگاه و رانههای جدید...
من نمینوشتم،بلکه تنها کاتب این کتاب بودم»با توجه به الهامی بودن کلام مؤثر و با در نظر گرفتن توانایی نگارش هیوا مسیح و تعمیق و تدقیق استاد حافظ شناس همچون جناب آقای بهأ الدین خرمشاهی میتوان گفت:تمام کاربردهای واژگانی مورد تأیید است و نشانگر توان نوشتاری و قدرت درهم آمیختگی به دست آمدههای احساس و تجربههای درونی است با ظاهر واژگان کلمات و بیان احساسی نثر و کلام و شعری که شاعر با آن زیسته است و این طرز بسیار ارزشمند و تأثیر گذار است."