چکیده:
در شمارهء گذشته،بخش نخست این مقاله که مقدمهء استاد صدوقی سها بر مجلد چهارم از مجموعهء پانزده جلدی«سلسلة المختارات من نصوص التفسیر المستنبط» است،منتشر شد.در این شماره،بخش دوم 2Lاین مقاله را در بررسی برخی عبارات تفسیر عرفانی منسوب به حضرت امام صادق(ع) میخوانیم.در این مجال،یادکرد این نکته بایسته است که شمارههایی که در متن با حروف لاتین مشخص شدهاند به شمارهء صفحهء نسخهء خطی مورد مراجعهای مربوطند که در شمارهء قبل توصیف شد.اطلاعات حکمت و معرفت
خلاصه ماشینی:
"«قال ع<-علیه السلام> لا یتم الایمان الا بالوفاء مع الایتام و هو[کذا]اولاد الرسول و المساس[کذا]اهل بیته بالصبر معهم فی شدائدهم و الصدیق لهم فی محبتهم و التقوی عن عداوتهم و الصلوة علی نبیهم و الزکوة بهم فحینئذ کانوا عند المصطفی صلی الله علیه[و آله]و سلم من المؤمنین و عند الله تعالی من المتقین»...
: علی الظاهر و من حیث المجموع مشعر است به مذهب برخی از فرق اهل سنت،هرچند که تواند بود که صدر و ذیل آن،دو عبارت مستقل میبوده باشد و یعنی«فیسأل المصطفی[صلی الله علیه و آله و سلم] حفظ هذه الولایات[و]واعد لمن خالف ولایته و ولایة اهل بیته عذابا الیما»عبارتی میبوده باشد مستقل،و«قال الصادق علیه السلام یا نساء النبی، الخ»عبارتی دیگر،نیز مستقل.
«و اما نهر العسل فهو علی المرتضی[علیه السلام]کما قال المصطفی صلی الله علیه[و آله]و سلم من احب علیا فقد استمسک بالعروة الوثقی،فکما ان العسل شفاء الا بدان فکذلک محبة علی شفاء الادیان و الارواح و القلوب و النفوس و کما ان العسل لا یحتمل العیوب و هو صافی فکذلک علی[علیه السلام]هو ولی الله و وصی رسوله و امام الهدی و منار السبیل الی الجنة التی[کذا]اظهر الحق و کسر الاصنام،بایع البیعتین و هاجر الهجر تین و صلا [کذا]القبلتین و شهد بدرا و حنین و لم یکفر بالله طرفة عین و لنا فیه من الثمرات الحسن[علیه السلام] ثمرة الاسلام و الحسین[علیه السلام]مغفرة للمعاصی، کیف یکون مستویا من احبهم مع من خالفهم و ابغضهم فمحبیهم فی الجنان و مغضبیهم فی خالد النیران»...
تعارض وارد به تضاعیف آن،دلیل تام موضوعیت آن است هرچند که حاوی سخنی درست نیز باشد و علی ای حال نسبت کردن آن به هئیت موجود با حضرت باقر علیه السلام باطل است."